Şemseddin Sami’nin 1872 yılında Hadîka gazetesinde fasiküller hâlinde yayımladığı Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat adlı romanı Türk edebiyatında Batılı tarzda yazılmış ilk roman olma özelliğini haizdir. Otuz altı bölümden oluşan roman, “Feth-i Kelam” adlı bölümle başlayıp “Hatime” bölümüyle sona ermektedir.
Şemsettin Sami, Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat adlı romanda çağdaşları gibi geleceğe dayalı toplum yapısından modern topluma geçişi ve bu geçişte kadının toplum içindeki yerini işlemiştir.